Van Khajuraho naar Varenasi

Dank voor jullie leuke reakties. Ook wij kijken hier altijd naar uit.

Zondag 25 maart

Vandaag al vroeg op voor de 400 km lange busrit naar Varenasi. Om 7 uur vertrokken en om 10 uur eerste stop waar we ook een lunchpakket hebben gekocht want verder zouden we geen goede sopplaatsen meer tegenkomen. Het verkeer is zoals overal CHAOTISCH. Inhalen waar het eigenlijk niet kan. Programma WEGMISBRUIKERS zou hier eens opnamen moeten maken. De een rijd links de ander rechts en daartussen baant onze uitstekende chauffeur zich een weg. De bus is ook elke dag weer door een ringetje te halen. Onze busboy poetst hem van binnen en buiten. Mag ook wel voor een loon van 1,00 dollar/dag. Zoals eerder onderweg trakteren de chauffeur en de busboy ons op een glaasje rum/cola en wat chips. Om 18 uur zijn wij in ons hotel in Varenasi welke 5000 jr v. Chr. is ontstaan en waar nu 1 miljoen mensen wonen.

Maandag 26 maart

Vanochtend bezoeken wij de tempel waar Boedha zich voor het eerst openbaarde met een preek. Boedha is in Lumbini (Nepal) als zoon van een koning. Op 30 jarige leeftijd wist hij het paleis te ontvluchten om de zin van het leven te besuderen. Vijf jaar later bereikte hij een staat van bodhi (staat van verlichting). Dit heb ik ook nadat ik s'ochtends naar de toilet ben geweest :-).
Daarna nog een bzoek gebracht aan een museum over Boedha en daarna naar een zijde weverij. Hier hebben enkele dames nog een mooie shawl gekocht.

Om 16 uur zijn wij met een groot aantal reisgenoten naar de Ganges gegaan. Eerst met de bus en daarna overgestapt in een riksja (fiets-taxi) en door oud Varenasi gereden. Mijn fietser was een oud, tenger maar oersterk mannetje. Lieve lezers deze tocht valt eigenlijk niet te beschrijvn . Een drukte van jewelste met fietsers, fietstaxi's, wandelaars, kooplui, tuktuk (dit is het juiste woord Paul) auto,s bussen etc etc. Ach je moet het zelf hebben meegemaakt om een voorstelling te kunnen maken. Vanaf mijn 17de heb ik al heel veel van de wereld gezien maar dit heb ik nog NOOIT ergens meegemaakt. Geweldig. En dan ......de Ganges. Hier krioelt het van de hindoestanen, pelgrims, bedelaars, kooplui etc etc. Een kakafonie aan geluiden met daarbij allerlei geuren en kleuren.

Via smalle gangetjes en steegjes lopen we naar onze boot. Onderweg worden we ingehaald door een ngroep mannen die een baar dragen ( 2 lange bamboestokken met kleine dwarsliggende baboestokken) waarop de overledene ligt in een soort wotte jute zak. De overledenen worden uitsluitend door de mannen naar de verbrandingsplaats gebracht de vrouwen mogen hier niet bij zijn. Nadat we in onze boot waren gestapt werden we op gepaste afstand van de lijkverbranding gebracht. Daarna zijn we wat dichterbij gevaren. We konden duidelijk zien dat de overledenen op de brandstapel ( ca 400kg hout voor 1 verbranding) werd gelegd. Daarna werd het hoofd ontbloot en kreeg de overledenen nog wat water in de mond. Toen stak de oudste zoon het vuur aan.Op deze wijze bevrijd men de ziel van het lichaam. De verbranding dient minimaal 24 uur na het overlijden plaats te vinden.

Na dit schouwspel zijn wij doorgevaren naar de hindoe ceremonie die plaats vond aan de oever van de Ganges. Eerst konden wij nog een kaarsje te water laten vanuit onze boot in de Ganges en mochten daarbij een wens doen...............
Duizenden pelgrims zijn hierbij aanwezig. De toeschouwer aanschouwen dit spektakel vanaf het water in honderden bootjes. Het lijkt wel een beetje op het Herengracht concert.

En al die tijd stond er maar 1 heldere ster aan de hemel.

Dinsdag 27 maart

Vanochtend om 05.30 uur zijn wij naar de Ganges gereden met de bus. Daar hebben wij de was-ceremonie meegemaakt van de Hindoestanen. Vanuit onze boot konden wij dit schouwspel volgen. Mannen vrouwen en kinderen die met het gezicht naar de opkomende zon zich baden in het heilige water van de Ganges. Ook zagen we de ashopen van alle verbrande lichemen van de daag daarvoorvoor weelke gedurende de dag in de Ganges zouden worden geschept nadat eventuele waardevolle niet verbrande dingen (sieraden etc) eruit gehaald zouden zijn.
De rest van de dag zijn wij vrij. Dit hebben we allemaal hard nodig want een ieder van ons was en is zeer onder de indruk van deze belevenissen.