Granada

Maandag 6 juni

Om half negen vertrekken wij richting Granada aan het meer van Nigaragua. Onderweg een kleine tussenstop. Het valt wel op dat hier overal geapende bewaking is. Toch voelen wij ons absoluut veilig. Vlak voor aankomst in Granada bezoeken we nog een groot kratermeer van een dode vulkaan. Nigaragua heeft 11 vulkanen waarvan er 5 aktief zijn. Een prachtig mooi uitzicht. Ook een groep nonnen maken een uitstapje en genieten van het uitzicht. Er is 1 hele kleine non, dacht eerst dat het een verdwaalde pinguin was. De lunch gebruiken we ook hier met een geweldig mooi uitzicht. Om 14 uur zijn we in de prachtige zuid-amerikaanse stad Granada. Ons hoel ligt aan het centrale park waar het een drukte van belang is. We maken een korte stadswandeling en genieten van halle zuid-amerikaanse taferelen. Veel paarden met karren, kleurige huizen, een kakkafonie aan geluiden kortom geweldig. De hele groep besluit om samen s'avonds te gaan eten. Erg gezellig en veel lachen. Er zijn veel straatventers o.a. een knulletje van 14 jaar. Hij maakt prachtige figuren van bladeren. Ik kan het niet langer aanzien en geef hem een extra fooi nadat we een sprinkhaan van bladeren hebben gekocht. Bij het vertrek geef ik hem nog wat en hij komt achter mij aan en geeft mij een hart waarop staat ik hou van je. (fishermen snoepje is op dat moment erg sterk.) Met de groep willen we nog even naar een disco maar die bleek gesloten.

Dinsdag 7 juni

Vanochtens onder begeleiding van een gids met paardenkoetsen een stadstour gemaakt. Granada bestaat sinds 1830 en telt momenteel 120.000 geregeistreerde inwoners. Men noemt zich de grootste stad van Granada. Een prachtig mooi oud station bezoeken wij. Hier staat de enig overgebleven stoomtrein. Het regime had alle stoomtreinen verkocht en beloofd hier nieuwe treinene voor te kopen maar dat is nooit gebeurd. Daarna door het park met allerlei beroemde Nigaruaanse dichters. Broer Paul en ik weten precies wie dat waren dus het was een feest van de herkenning voor mij. Dan door naar het oude ziekenhuis. Hier zijn 2 afleveringen geleden opnames gemaakt voor het programma wie is de Mol. Het ziekenhuis is na een aardbeving grotendeels verwoest en niet meer opgebouwd aangezien het geheel geplunderd werd door de bevolking. De eerste die hiermee begon was de burgemeester. Daarna bezoeken we nog een oud fort gelegen aan de doorgaande route van zuid naar noord Amerika. En daarna bekimmen we een kerktoren waar we een prachtig uitzicht hebben over de stad. Ik had de klok horen luiden en weet nu ook waar de klepel hangt. We eindigen onze tour bij de kerk van San Franscino waar diverse stenen beelden staan van diverse opgravingen. De gids verteld dat bij groot beeld met een penis het verhaal dat bij beelden van goden deze geen penis hebben. Uit een korte inspectie bij mij zelf blijkt dat ik geen god ben. Dan is de tour ten einde en gaan we bij TipTop (vergelijkbaar als een McDonald en Kentucky Fried Chiecken in 1) even wat te eten. Dan barst er een geweldige regenbui los die ongeveer 1 uur duurt.

In de middag gaan we met zijn allen een boottocht maken langs een aantal van de ca 100 eilandjes welke in het meer liggen. Deze zijn ontstaan na een vulkaanuitbarsting. De gids laat ons de vele vogelsoorten zien die hier aanwezig zijn en de foto cameras klikken aan 1 stuk door. Dan varen we langs een eilandje waar allemaal apen zitten. Deze kunnen we van dichtbij zien. Kleine doodshoofdaapjes zien er echt schattig uit. Na afloop varen we terug naar de bus die ons naar het hotel brengt. Toch nog even een paar souvenirs kopen voor de kleindochters. Voor de kleinzoons zijn we inmiddels geslaagd. Speciaal voor Floris hebben we iets moois gekocht voor zijn vogelkamer. Vanavond met de groep bij het beste steakhouse eten van Nigaragua. Culinair zouden ze hier nog wat kunnen leren. Herman de Blijker zou zeggen dat vele beestjes hier voor niets zijn doodgegaan gezien de wijze waarop het vlees bereid is. Toch kom ik echt niet met ingevallen wangetjes thuis.

Pura Vida van ons 2tjes