Van Puno naar Cusco

Maandag 18 oktober. Vandaag is het al weer de 10de dag van deze prachtige reis. Vandaag gaan we varen op het hoogst bevaarbare meer ter wereld op3800 meter het Titicameer. Om 7 uur worden we opogehaald door 2 persoons limo-fietsen. Lies en ik voorin en een mannetje die ons moet fietsen naar de haven. Met een noodgang rijden we door de smalle straatjes en met ware doodsverachting scheuren we over kruispunten. Maar het was wel degelijk veilig. Nog gauw even een zonnehoed kopen voordat wij aan boord van onze boot de Calypso stappen. ZeZe gaat niet met ons mee omdat hij zijn ouders die in Puno wonen een heel jaar niet meer zal zien. De lokale gids neemt het van hem over Eerst varen we Isla de los Uros. Dit zijn rieteilanden waar hele gezinnen op leven. Zij beginnen met een vlot van riet en doen daar elke 14 dagen een nieuwe laag overheen. Ook de huizen zijn van riet en moeten elke 2 maanden worden vervangen anders drogen ze teveel uit. Na 100 jaar bereikt de onderste laag de bodem van het meer en moet er een nieuw eiland worden gebouwd. Heel indrukwekkend ondanks het hoge "Volendam" gehalte. Dan gaan we ca 2,5 uur varen naar het eiland Taguila.

Daar aangekomen moeten we ca 30 minuten naar boven klauteren om aan te kopmen bij ons lunchadres. De bewoners van het eiland hebben zo hun eigen tradities. Aan de kleding kkan je zien welke status iemand heeft getrouwd, vrijgezel of op zoek. Aan geboorte beperking doen ze niets. De condooms welke de regering ooit verstrekte worden gebruikt om de jonge kinderen zwemles te geven. Misschien een idee voor Nederland. Na nog wat rondgelopen te hebben lopen we de 530 treden tellende trap af naar de steiger.

Om 15 uur varen we weg. Maar dan begint het avontuur pas echt. De turbo valt uit en we kunnen nog maar op halve kracht varen. Onze 2 reisgenoten Jan-Willem en Jan proberen het euvel te verhelpen maar er is behalve een nagelscvhaartje en een schroevendraaier geen gereeedschap aan boord. Met een bezemsteel en een stuk touw proberen zij de turbo slang op zijn plaats te houden. Dan ziet de schipper een boot die helemaal stuurloos is dus die word vastgebonden aan onze boot en zo varen we heel langzaam terug terwijl we midden op het meer zitten. Het water is bijna 5 graden en er zijn geen zwemvesten aan boord. Een aantal mede reizigers hebben het erg benauwd en op de andere boot liggen een paar doodziek te zijn van de golfslag. Uiteindelijk luky het om het roer te repareren en kunnen wij op eigen gelegenheid weer verder varen. Een uur later dan in de planning lag komen we aan in Puno. Een prachtige dag met een zeer spannend einde. Reisleider direct op de hoogte gebracht maar was niet echt onder de indruk "ZUIDAMERIKAANS".

Dinsdag 20 oktober

Vandaag rijden we van Puno naar Cusco over de hoogvlkaktes van het Andes gebergte. We stppen bij Shullatani waar oude graven bezocht kunnen worden. Ja vriendje Paul ik hoor je al denken; " is dat leuk al die opgestapelde oude stenen?". Dan via de prachtige route naar Cusco. Onderweg zie je het dorre landschap langzaam veranderen en ongeveer halverwege ga je steeds meer groen zien. Uiteindelijk zie je alleen maar prachtige groene valleien met daartussen wild stromende riviertje. Schitterend gewoon. Om ca 17 uur zuijn we in ons hotel in Cusco.

De hotels zijn allemaal prima voorzien van goede bedden, badkamer en goed ontbijt. Het weer si wisselvallig. Dan erg koud ca 15 graden en dan weer 30 graden dus korte broek en lkange broeken weer en een warme trui.

Souvenirs in overvloed en voor al onze kleinkinderen hebben we al wat gevonden evenals voor de grote "meiden". Wees niet bang we hebben geen Peruaanse mutsen gekocht.